وبلاگ من

➖حسادت، برای ایمان زهر است


🔺عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا یَحْسُدْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً إِنَّ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ کَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّیْحُ فِی الْبِلَادِ فَخَرَجَ فِی بَعْضِ سَیْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِیرٌ وَ کَانَ کَثِیرَ اللُّزُومِ لِعِیسَى ع فَلَمَّا انْتَهَى عِیسَى إِلَى الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ یَقِینٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى ظَهْرِ الْمَاءِ فَقَالَ الرَّجُلُ الْقَصِیرُ حِینَ نَظَرَ إِلَى عِیسَى ع جَازَهُ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ یَقِینٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى الْمَاءِ وَ لَحِقَ بِعِیسَى ع فَدَخَلَهُ الْعُجْبُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ هَذَا عِیسَى رُوحُ اللَّهِ یَمْشِی عَلَى الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِی عَلَى الْمَاءِ فَمَا فَضْلُهُ عَلَیَّ قَالَ فَرُمِسَ فِی الْمَاءِ فَاسْتَغَاثَ بِعِیسَى فَتَنَاوَلَهُ مِنَ الْمَاءِ فَأَخْرَجَهُ ثُمَّ قَالَ لَهُ مَا قُلْتَ یَا قَصِیرُ قَالَ قُلْتُ هَذَا رُوحُ اللَّهِ یَمْشِی عَلَى الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِی عَلَى الْمَاءِ فَدَخَلَنِی مِنْ ذَلِکَ عُجْبٌ فَقَالَ لَهُ عِیسَى لَقَدْ وَضَعْتَ نَفْسَکَ فِی غَیْرِ الْمَوْضِعِ الَّذِی وَضَعَکَ اللَّهُ فِیهِ فَمَقَتَکَ اللَّهُ عَلَى مَا قُلْتَ- فَتُبْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّا قُلْتَ قَالَ فَتَابَ الرَّجُلُ وَ عَادَ إِلَى مَرْتَبَتِهِ الَّتِی وَضَعَهُ اللَّهُ فِیهَا فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا یَحْسُدَنَّ بَعْضُکُمْ بَعْضاً.


🔸ابن محبوب از داوود رقی نقل کرده که گفت:
شنیدم امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود:
«از خدا بترسید و حسد نورزید؛ زیرا یکی از روش‌های عبادی حضرت عیسی بن مریم علیه‌السلام، گردش و سیاحت در شهرها بود.
روزی در یکی از این سفرها، مردی کوتاه‌قد از یارانش که بسیار ملازم حضرت عیسی بود، همراه او بود.
وقتی حضرت عیسی به کنار دریا رسید، با یقین کامل گفت: “بسم الله” و بر روی آب راه رفت.
آن مرد کوتاه‌قد نیز همین جمله را با یقین گفت و بر روی آب راه رفت و به حضرت عیسی رسید.
اما در دلش غرور پدید آمد و گفت: “این عیسی، روح خداست که بر آب راه می‌رود، و من نیز بر آب راه می‌روم؛ پس چه برتری‌ای بر من دارد؟”

در همان لحظه، در آب فرو رفت.
فریاد کمک سر داد و حضرت عیسی دستش را گرفت و او را از آب بیرون کشید.
سپس از او پرسید: “چه گفتی ای کوتاه‌قد؟”

او پاسخ داد: “گفتم این روح خدا بر آب راه می‌رود و من نیز راه می‌روم، و همین باعث شد که در دلم غرور پدید آید.”
حضرت عیسی فرمود: “تو خود را در جایگاهی قرار دادی که خداوند برایت تعیین نکرده بود، و خداوند به خاطر آنچه گفتی، بر تو خشم گرفت.
پس توبه کن از آنچه گفتی.”

آن مرد توبه کرد و به همان مرتبه‌ای که خداوند برایش مقرر کرده بود، بازگشت.

پس از خدا بترسید و مبادا برخی از شما به برخی دیگر حسد بورزد.»


📚الکافی: ج 2ص 306